تعیین اثرات پیش تنیدگی مسلح کننده ها روی رفتار بسترهای دانه ای مسلح قرار گرفته بر روی خاک ضعیف بوسیله روش اجزای محدود

این تحقیق عمدتا یک سری از آزمایش های ظرفیت باربری در مقیاس آزمایشگاهی که برروی یک پی دایره ای انجام گرفته است و همچنین بهبود ظرفیت باربری و کاهش نشست یک بستر دانه ای مسلح شده ( rgb ) با ژئوگرید ( ناشی از پیش تنیدگی مسلح کننده ) قرار گرفته برروی خاک ضعیف را بررسی می کند . پارامترهای متغیر تحقیق پیش رو شامل نیروی پیش تنیدگی ، فاصله قائم بین ژئوگریدها و ضریب اندرکنش خاک – ژئوسنتتیک ( ) می باشند . افزایش پیش تنیدگی در مسلح کننده ژئوگرید منتج به بهبود قابل ملاحظه در ظرفیت باربری و پاسخ نشست rgb ژئوگرید پیش تنیده خواهد شد . بهبود ظرفیت باربری با پیش تنیدگی دو محوره بیشتر از پیش تنیدگی تک محوره خاک می باشد . نتایج آزمایشگاهی به منظور اعتبار سنجی مدل عددی پیشنهادی مورد استفاده قرار می گیرند . در این تحقیق ، تحلیل به روش اجزای محدود با استفاده از برنامه plaxis v 8.2 به منظور مطالعه اثر پیش تنیدگی مسلح کننده انجام شده است . از نتایج این تحقیق این است که 85/0 = دارای بیشترین مقدار تنش و کرنش قابل تحمل می باشند و فاصله قائم میان لایه های مسلح کننده 2 = h متر دارای بیشترین مقدار تنش و کرنش قابل تحمل می باشند .